جــانــانه تــه خو داســې نـه وې؛ دچــا خبــري دې ضــرورمنلې دينه , تورو ته سپين خلک پيدا دي ځکه د سترګو تور د سترګو مينځ کې دينه , توره به نه کړې نو به څه کړې چې دې شېدې د پښتنې رودلي دينه , ته بې وفا شوې زه دې هېر کړم زه بې وفا نه يم چي تابه هېرومه , ته چې په ما پورې خندا کړې خدای دې مئين کړه چې زما د خندا شينه , ته چې زما د يارۍ نه وې زما ويده زړګی دې ولې ويښونه , ته چې زما قبر ته راشې زه به په قبر کې اشنا خوشاله شمه , ته د کوهاټ په غاښي راشه زه دره وال ټوپک په غاړه ګرځومه

اے بدماشه یاره

کلہ کلہ خوسلام کوہ بدماشہ@

ما غریب باندی لگ پام کوہ بدماشہ@

گورہ زڑہ خودہ شیشےغوندی نازک وی

زما زڑہ سرہ ڈیر پام کوہ بدماشہ@

یار دیار پہ میسج هم خوشالہ کیگے@

لژ خوسوچ پہ خپل گریوان کوہ بدماشہ