جــانــانه تــه خو داســې نـه وې؛ دچــا خبــري دې ضــرورمنلې دينه , تورو ته سپين خلک پيدا دي ځکه د سترګو تور د سترګو مينځ کې دينه , توره به نه کړې نو به څه کړې چې دې شېدې د پښتنې رودلي دينه , ته بې وفا شوې زه دې هېر کړم زه بې وفا نه يم چي تابه هېرومه , ته چې په ما پورې خندا کړې خدای دې مئين کړه چې زما د خندا شينه , ته چې زما د يارۍ نه وې زما ويده زړګی دې ولې ويښونه , ته چې زما قبر ته راشې زه به په قبر کې اشنا خوشاله شمه , ته د کوهاټ په غاښي راشه زه دره وال ټوپک په غاړه ګرځومه

ماتہ پہ چنگ باندے کتل مہ کوہ

،ماتہ پہ چنگ باندے کتل مہ کوہ.

چہ راتہ گورے بیا خندل مہ کوہ.

،زڑہ مے شیشے پہ شان نازک دے اشنا.

،دشیشے زڑونہ ماتہ ول مہ کوہ.

،عاشقی گرانہ دہ آسان نہ دہ..

،چاسرہ زڑونہ بدلہ ول مہ کوہ.

xxxxx video said...: ماشاالله کوم کتاب چی تاسو لیکلی دی ډیر شایسته او خوندور کتاب دی; February 15, 2019 at 8:12 AM