جــانــانه تــه خو داســې نـه وې؛ دچــا خبــري دې ضــرورمنلې دينه , تورو ته سپين خلک پيدا دي ځکه د سترګو تور د سترګو مينځ کې دينه , توره به نه کړې نو به څه کړې چې دې شېدې د پښتنې رودلي دينه , ته بې وفا شوې زه دې هېر کړم زه بې وفا نه يم چي تابه هېرومه , ته چې په ما پورې خندا کړې خدای دې مئين کړه چې زما د خندا شينه , ته چې زما د يارۍ نه وې زما ويده زړګی دې ولې ويښونه , ته چې زما قبر ته راشې زه به په قبر کې اشنا خوشاله شمه , ته د کوهاټ په غاښي راشه زه دره وال ټوپک په غاړه ګرځومه

خدایا خکولی بیوفا دی

پہ شیبو شیبو باران دے@

 پہ جڑا جڑا آسمان دے@

 یو طرف تہ زندگی ده@

 بل طرف تہ می جانان دے@

 سومره سختہ مرحلہ ده@

 چی اشنا رانہ راوان دے@

 سوک دی مالا جواب راکی@

 چی ده گٹہ کہ تاوان دے@

 خدایا خکولی بیوفا دی@ 

زما ستا باندی ایمان دے@