جــانــانه تــه خو داســې نـه وې؛ دچــا خبــري دې ضــرورمنلې دينه , تورو ته سپين خلک پيدا دي ځکه د سترګو تور د سترګو مينځ کې دينه , توره به نه کړې نو به څه کړې چې دې شېدې د پښتنې رودلي دينه , ته بې وفا شوې زه دې هېر کړم زه بې وفا نه يم چي تابه هېرومه , ته چې په ما پورې خندا کړې خدای دې مئين کړه چې زما د خندا شينه , ته چې زما د يارۍ نه وې زما ويده زړګی دې ولې ويښونه , ته چې زما قبر ته راشې زه به په قبر کې اشنا خوشاله شمه , ته د کوهاټ په غاښي راشه زه دره وال ټوپک په غاړه ګرځومه

ارمانې پشتو غزل

چي نارې وهي مرغان زما په قبر

بيا دي نه ژاړي جانان زما په قبر

بلبلان چي پرې دغم سندري وايي

څه حاجت دى دخفګان زما په قبر

په ژوندون يې زما هيڅ قدر ونه كړ

اوس ولاړ دى حق حيران زما په قبر

جنازه مي دبې دردو پر اوږو وه

شاوخوا ولاړ دوستان زماپه قبر

هلته راغي ومز ا ر ته اي شاهدا!!

رپېدل چي بيرغان زما په قبر